zaterdag 19 juli 2014

Molen Houdt Braef Stant draait weer

Na lange tijd, enkele maanden kunnen we vandaag weer draaien in Welsum. Ook Hans is er en het zal vandaag een zeer warme dag worden, met uit het oosten niet te veel wind.
Na zo’n lange tijd heb je weer voldoende om bij te praten. Ik ben net zelf net terug van vakantie, en ook dan beleef je wat. Helaas zijn er maar heel weinig molens in Italië en al helemaal niet in Toscane.
Terug op de molen is het eerste wat je doet, spinnenwebben uit je gezicht halen. Overal zijn die kleine kriebels aan het werk geweest. We lopen een rondje om de eventuele bijzonderheden op te sporen. Gelukkig kunnen we die niet vinden en gaan we aan de slag. Eigenlijk gaat Hans aan de slag. Ik blijf lekker in de schaduw staan. Het begint met de gebruikelijke werkzaamheden en dat gevolgd door het kruien van de kap van ZZW naar Oost.
Een zwaar karweitje over het neutenkruiwerk. Na het eerste stuk door Hans gekruid heb ik het van hem overgenomen. Samen is het wel te doen, maar het levert meer dan een natte rug op. De wind blijft ons plagen. Hij krimpt met onze kruibewegingen mee. We laten het bij Oost voor wat het is. De verwachting is dat de wind gaat terugkomen naar Oost en zelf nog iets door zal ruimen. Volop in de zon moeten de zeilen er voor. Je snapt het, het is heel warm en vrijwel geen wind.
Omstreeks half twee gaat het langzaam een beetje waaien en het wiekenkruis begint te draaien. We zitten in de schaduw te genieten van het uitzicht, de draaiende molen en het lekker verkoelende briesje. Meer wordt het niet.
Veel lesstof is er voor Hans niet door te nemen dus kunnen we ons beperken tot verhalen over wat we in de laatste maanden hebben meegemaakt. De tijd vliegt en voor je het weet wordt het afzeilen. Na het afzeilen moet het wiekenkruis weer terug naar zijn oorspronkelijke plaats. Opnieuw meer dan een natte rug. Zelfs een blaar in de hand opgelopen.

We kunnen terugkijken op een heerlijke, maar hele warme dag.